لحظه هاي ناب كودكي

سال نو مي شود و زمين نفسي دوباره ميكشد برگ ها به رنگ ميايند و گل ها لبخندم يزنندو پرنده هاي خسته بر ميگردند و در اين رويش سبز دوباره ...من...تو....ما.... كجا ايستاده اييم.سهم ما چيست؟..نقش ما چيست؟...پيوند ما در دوباره شدن با كيست؟... زمين سلامت ميكنيم و ابرها درودتان باد و چون هميشه اميدوار و سال نو مبارك با وجود يك پسر دوساله كه از هفت صبح بيدار باش ميده(بعضي وقتها زودتر) و ساعت ده شب ميخوابه و در طي اين فاصله زماني از در و ديوار بالا ميره و با شيرين زبوني ها و استدلالهاش منو مست خودش ميكنه بايد تبريك عيد وبا تاخيير زيااااد گفت خدارو شكر كه سالمه و انرژي داره و پر كرده لحظه هام و از بودنش قبل از هر چيزي با...

اسفند ماه و دوست دارم تكاپو و حس زندگي كه تو ماه آخر سال وجود داره برام هميشه انرژي بخش بوده  سبزه سبز كردن خونه تكوني و بوي تميزي و حذف همه غبارها از زندگي،عشق شيريني خونگي درست كردن ،خريد آجيل حس بوي بهار از پشت پنجره و بارقه ي آفتاب گرم و بي جون از لاي پرده ها روي پوست سرد خونه... كاشتن بنفشه هاي كوچك خوشبختي و پر كردن كليييي گلدون با گل هاي ظريف و قشنگ بهاري.. ديدين ماهي و سنبل توي هر دكه اي از خيابون ،پايكوبي حاجي فيروز.. شور قشنگ چهارشنبه سوري اسفند يعني كلي شوق و ذوق واسه رسيدن به عيد نوروز.. هيجان رفتن به پيشواز بهار اسفند يعني يكسال ديگه شانس اينو داشتي تكاپوي مردم و واسه شادي...